Laatste stageweek

Hee,

Dit keer voor de laatste keer vanuit Ghana met mijn laatste weekje stage en het weekend.

1 juli: Waar is het water?

Ons laatste weekend in het huis in Golokwati is aangebroken. We hadden niet zo veel gepland, behalve naar het weeshuis gaan. Hier willen we namelijk al onze kleding en medicijnen aan doneren die we zelf niet meer nodig hebben. Ook hadden Tanne en ik nogal wat speelgoed mee gekregen vanuit school, dus dit gingen we ook weggeven.

’s Middags gingen we dan naar het weeshuis, bepakt met een grote vuilniszak vol kleding en beddengoed en een doos vol met speelgoed en medicijnen. Toen we aankwamen wilde alle kinderen ons meteen helpen en hebben we alles aan de huismoeder gegeven. Ze waren er heel erg dankbaar voor.

Daarna zijn we nog even naar Hohoe gegaan voor wat boodschappen, maar de rest van de dag hebben we niet veel gedaan. Onder andere omdat we geen water hadden, maar we konden dit ook niet oppompen. Het hok met de pomp was namelijk door iemand op slot gedaan en wij hebben geen sleutel. Na wat op en neer gebel en geapp, had mister Setu voor ons een sleutel geregeld. Dus konden we weer pompen. Toen liep echter de tank over en bleef hij maar overstromen. Blijkbaar was er dan een of andere kraan open en dan is er iets mis met de druk, waardoor hij over blijft lopen.

’s Avonds hebben we wel de laatste avond van Laura nog gevierd met een drankje en werd het best laat voor ons doen.

2 juli: Afscheid Laura, komst Sophie

Vandaag zijn we vroeg opgestaan, omdat we (Tanne en ik) Laura gingen uitzwaaien. Ze gaat namelijk vandaag naar Accra en vliegt morgen naar huis. We gaan haar dus niet meer zien.

We zijn samen met Laura naar Kpando gegaan en hebben daar afscheid genomen. Het was een leuke tijd met haar als huisgenoot erbij en we hebben veel van haar geleerd over de cultuur hier en waar leuke plekjes zijn.

’s Middags hebben Tanne en ik niet zo veel meer gedaan. Aan het eind van de middag kwamen Sophie en die moeder echter naar ons huis. Nu waren we dus weer met 4. Het was de rest van de avond erg gezellig, maar ik ben wel vroeg gaan slapen, want morgen begint onze laatste stageweek.

3 juli: Weer terug op de emergency

Deze week is alweer de laatste week van onze stage en ik sta dan ook nog een keer op de emergency ward. Hier heb ik al een keer eerder gestaan, maar we moesten een afdeling kiezen waar we nog een keer heen wilde. Aangezien ik naar defensie wil vond ik emergency de meest logische keuze. Ik heb het op elke afdeling namelijk wel naar mijn zin gehad, dus wat dat betreft maakte het me niet zo veel uit.

Ik had op stage wel een leuke dag, met verschillende interessante dingen, maar het blijst was ik nog wel toen ik eindelijk te horen kreeg waar in volgend jaar mag stagelopen. Ik ga weer terug naar de Thuiszorg in Bergeijk en wel team Oost. Hier heb ik afgelopen stage ook gestaan en vond dit superleuk om te doen. Ik verwacht dan ook dat komend jaar een superleuk jaar gaat worden.

’s Avonds hebben we echter niet veel meer gedaan en ben ik met een super gevoel gaan slapen.

4 juli: Rustig aan

Zoals elke week is er wel een dag op stage waarop niet zo veel te doen is. Dat is dus vandaag.

Wel ben ik een beetje geschrokken van een vrouw van 29 jaar die ze dood hadden binnengebracht. Ze bleek zich die dag niet zo goed te voelen en tegen de tijd dat ze in het ziekenhuis waren, was ze al dood. Toen dacht ik wel even, wooow dat is bij mij al over 5 jaar. Dan komt het wel heel dichtbij.

Maar gelukkig is in Nederland de zorg beter, want dan had ze het waarschijnlijk wel overleefd.

De rest van de dag waren er echter niet zo veel interessants gebeurt.

’s Avonds hebben we het met z’n 4e gezellig gemaakt en heb ik nog wat in mijn boek gelezen voor ik ging slapen.

5 juli: Laatste bezoekjes in het huis

Deze keer weer vroeg op voor stage. Ben er echter al aan gewend en het zal dan ook raar zijn als we na deze week klaar zijn. Maar goed, op stage was het net als gisteren erg rustig. Dit komt ook omdat er nog steeds heel veel stagiaires zijn in het ziekenhuis.

Tot er een kindje van 2,5 jaar binnengebracht werd. Hij was gevallen en had een snee in zijn hoofd. Op de eerste hulp werd er even naar gekeken, maar al snel was duidelijk dat hij naar de operatiekamer moest, voor een paar hechtingen.

Ik was ondertussen vriendjes met hem geworden en hij bleef de hele tijd bij mij zitten. Dus ik heb hem meegenomen voor de hechtingen. De moeder was ondertussen van alles halen, maar niet bij haar kindje. Vind ik op zich wel raar, maar het is hier best gewoon.

Toen hij klaar was, 2 hechtingen had gekregen, was zijn moeder weer terug. Maar het kindje wilde bij mij blijven. Uiteindelijk heb ik hem een ballon gegeven en ging hij met zijn moeder mee.

Ik ben dus wel de halve dag met hem bezig geweest, want je moet heel veel wachten hier overal.

De dag ging dan ook snel voorbij.

Thuis was het de laatste avond voor Sophie en haar moeder, maar ook Nel en Gerard waren weer op bezoek. Het was dus voor even weer druk in het huis, maar wel heel gezellig.

Ondanks alle gezelligheid, ben ik wel redelijk vroeg gaan slapen net als de rest.

6 juli: Aller allerlaatste stagedag

Vandaag is dan toch echt de dag aangebroken dat we voor de aller, allerlaatste keer naar stage zijn gegaan. We hadden nog een aantal spulletjes die we aan het ziekenhuis wilde geven, zoals de naalden en infuussystemen die we vanuit school hadden gekregen.

Op mijn laatste dag heb ik niet zo heel veel gedaan, het was namelijk erg rustig op de afdeling. Wel wilde ik nog graag een malaria test bij mezelf doen. Leek me wel leuk om die te hebben en zoals verwacht is hij gewoon negatief.

Aan het eind van de dag hebben Tanne en ik afscheid genomen van alle collega’s in het ziekenhuis. We zijn elke afdeling afgegaan en hebben alle mensen bedankt voor een leuke stage. Iedereen vond het super jammer dat we weggingen en wenste ons het beste en een goede reis.

Thuis gekomen waren we nog maar met z’n 2e. Ik besloot om nog voor een laatste keer hier te wassen, zodat ik genoeg ondergoed heb en andere dingen een beetje fris in mijn koffer kunnen. We hebben ’s avonds maar de restjes gegeten, want morgen gaan we voor de laatste keer bij Carlito eten, zodat we niet hoeven af te wassen.

’s Avonds heb ik mijn laatste blog vanuit Ghana getypt. De volgende en laatste zal dan ook komen als ik weer in Nederland ben. Daarna heb ik nog wat gelezen en ben ik gaan slapen.

Dus bij deze tot in Nederland!