Beginnen met stage

9 mei 2017 - Golokwati, Ghana

Hee,

Hier ben ik weer met de volgende dagen van de blog!

7 mei: Jurkjes passen

Vandaag starten de dag met regen en niet z’n klein beetje ook. Het regende zo hard dat ik er onder had kunnen douche, maar dit heb ik toch maar niet gedaan. Wel moest ik nodig mijn was doen. Gelukkig hebben we een afdak waar ik onder kon gaan zitten. Verder hebben we gelukkig ook een waslijn binnen hangen, dus kon ik mijn was ook nog ophangen en drogen.

Dan zal ik nou wel even vertellen hoe dat precies in zijn werk ging, want ze kennen hier geen wasmachines. Ik heb eerst een grote teil gevuld met (koud) water en daarna ook nog een emmer.

In de grote teil heb ik nadat hij vol was een beetje wasmiddel gedaan. Dat bestaat uit een blokje zeep, waar je gewoon wat vanaf moet trekken en moet verdelen door het water, tot het een beetje een witte kleur heeft.

Toen dat allemaal klaar was heb ik eerst de lichte was gedaan en zo steeds meer naar het donker toe, dus wit-gekleurd-zwart.

Je doet je was dus eerst in de teil, wast het een beetje door het tegen elkaar aan te wrijven en daarna stop je het in de emmer om het uit te spoelen. Als alles klaar is hang je de was op om te drogen.

Al met al best veel werk, maar het ging wel goed.

Nu was de ochtend natuurlijk al voorbij en hebben we ‘s middags besloten om naar Hohoe te gaan, om wat boodschappen te doen. We hebben zelfs kaas (mozzarella) gehaald voor op het brood.

Ook hadden we Libanees brood gehaald die we die avond zouden eten als een soort van wraps. Dit was echt super lekker en we hebben besloten dat we dat elke week wel een keer wilde gaan eten.

Net na het eten belde Aloys op om te zeggen dat de kleermaker bij hem langs zou komen met onze jurkjes en de pakken voor de jongens. De vraag was dan ook of wij naar hem toe wilde komen. Dit was natuurlijk geen probleem, want we waren erg benieuwd of ze gingen passen.

Eenmaal bij Aloys aangekomen was de kleermaker er nog niet, maar hij kwam wel al snel. We gingen met z’n alle tegelijk passen. DE mijne pas echt prefect. Je merkt goed dat hij echt op maat gemaakt is. Jammer genoeg was niet iedereen tevreden over zijn/haar uniform. Dus de kleermaker moest weer aan het werk om de dingen te verstellen.

Toen we er toch waren hadden we Aloys, Stella en de andere studenten maar meteen uitgenodigd om iets bij ons te komen drinken, want hij zou maandag weg gaan. Iedereen was gekomen en we hebben een hele gezellige avond gehad, maar het werd niet al te laat, want de volgende dag was voor bijna iedereen de eerste stage dag.  

8 mei: Eerste stagedag

Vandaag vroeg op, 6 uur om precies te zijn, want we moesten om 7 uur aanlopen om de taxi te pakken. We gingen vandaag voor het eerst naar stage. Het was wel een beetje spannend, want we wisten nog niet op welke afdeling we zouden komen.

Iets voor 8 uur waren we bij het kantoor waar we ons moesten melden, maar tot mijn verbazing zaten de studenten uit Nijwegen er ook nog. Deze moesten zich om half 8 melden, dus ze zaten er al een half uur.

Uiteindelijk hebben wij er ook nog ongeveer een half uur gezeten voor Emanuel kwam. Emanuel is de man die alles regelt op de stage zelf. Met hem moeten we ook dingen afspreken over vakantie en uren.

Hij heeft ons uiteindelijk naar de hoofdzuster (Patricia) gebracht. Zij zou ervoor zorgen dat we op de juiste afdeling terecht zouden komen.

Wat dan wel een beetje jammer is, is dat de ze ons allemaal in een ruimte had neergezet en zelf weg ging om dat te regelen. Na een uur kwam ze terug en zei ze dat ze over 5 minuten kwam. Nou in Ghana duren 5 minuten dus geen 5 minuten maar een uur.

Zo zat onze halve dienst er dus al op en we waren nog niet eens op een afdeling geweest.

Uiteindelijk kwam ze terug en mochten we 2 aan 2 vertrekken. Tanne en ik waren jammer genoeg als laatst. Maar goed uiteindelijk zijn wij ook verdeeld.

Tanne ging naar de Male Ward (mannenafdeling) en ik naar Children’s Ward (kinderafdeling).

Toen ik op de kinderafdeling kwam moest ik weer wachten, want ze waren net bezig. Toen werd ik voorgesteld en mocht ik wat mee gaan doen. Ofja ik heb vooral mee gekeken.

Wel heb ik geleerd hoe ze alles precies schoonmaken en wat voor formulieren ze allemaal moeten invullen. Maar ook hoe het systeem hier een beetje werkt.

Op het laatst werd ik nog even rondgeleid over de afdeling, want dat waren ze vergeten.

Toch heb ik wel de indruk dat het een leuke plek is en dat ik me daar de komende week kan vermaken en dingen kan leren.

Na stage zijn Tanne en ik nog naar de markt geweest, want we moesten planteen halen. We hadden namelijk gisteren de mensen uit Nijwegen uitgenodigd om bij ons planteenfrietjes te komen eten.

Dus wij naar de markt voor planteen. Het duurde alleen best lang voor we ze gevonden hadden, vooral omdat we een grote hoeveelheid nodig was.

’s Avonds hebben we dus met 12 personen bij ons gegeten. Het was erg gezellig en iedereen deelde de verhalen van stage. Dit was natuurlijk wel leuk om te horen en het werd stiekem toch best laat.

Met al deze gezelligheid, moe en voldaan wil ik deze blog dan ook afsluiten.

Doei!!!

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

3 Reacties

  1. Oma Diny:
    12 mei 2017
    De kop is er af nu begint het echte werk lijkt me wel mooi op de kinderafdeling wel spannend Veel succes liefs van ons
  2. Manja:
    13 mei 2017
    Inmiddels hebben we al geappt over je stage dagen, maar toch leuk om de blog te lezen want er staan ook weer nieuwe dingen in. Gezellig zo'n grote groep jongelui. Het ziet er in ieder geval naar uit dat jullie Nederland nog niet missen. Genieten maar! en Groetjes
  3. Oma en Opa Das:
    13 mei 2017
    Ja Britt weer nieuwe leuke ervaringen en bezigheden. Ik zie je nu in het tenue van een zorgzame medische zuster. Ik wil als opa best wel eens ziek zijn om door jouw in dat uniform verzorgt te worden. Dat doen we als je weer thuis bent. Oma zegt die Opa die heeft altijd wel iets bijzonder te wensen.

    Verder nog fijne belevenissen met de hele, gezellige groep. Wordt en blijf gelukkig daar. Houdt ons maar op de hoogte via de Blog.
    Groetjes en natuurlijk ook de rest van Oma en Opa.