Uitstapjes

Hallo,

Ik weet dat het snel is na die andere, maar hierbij mijn volgende blog, of terwijl dag 5 en 6.

5 mei: Watervallen en andere dingen

Vandaag hadden Tanne, Laura, Thom en ik afgesproken om een beetje op tijd op te staan, want we wilde graag naar de watervallen van Wli.

Rond een uur of 9 zijn we naar Golokuati station gegaan en hebben we met z’n 4e een taxi gepakt naar Hohoe. Vanaf daar moesten we met de trotro naar Wli. De trotro rijdt echter pas weg als hij vol zit. Dus moesten we nog even wachten voor we konden vertrekken. Uiteindelijk was hij redelijk snel vol, dus konden we op pad. De rit duurde ongeveer 45 minuten en we werden voor de deur afgezet.

Daar zijn we naar het kantoortje gegaan en hebben we om een gids gevraagd, want anders is het te gevaarlijk. Plus het was ongeveer 30 minuten lopen naar de lage waterval. De hoge waterval was ruim 2 uur lopen. Dus we wilde alleen de lage waterval doen.

Onderweg kwamen we weer van alles tegen, zoals een cacaoboom, maar ook bananen en papaja. Verder vertelde de gids dat we over 9 bruggetjes moesten lopen voor we er waren. Nou dat bleek ook het geval. Net na het laatste bruggetje vertelde hij echter dat je ook nog iets verder omhoog kon lopen om de grote waterval wel te zien. Dit leek ons dan ook een leuk idee, dus wilde we dat wel doen. We kregen allemaal een stok en zo klommen we naar boven. Dit bleek zwaarder dan gedacht. Eenmaal boven waren we dan ook redelijk uitgeput, maar het uitzicht was prachtig.

We konden er jammer genoeg natuurlijk niet blijven staan, dus begonnen we weer aan de tocht naar beneden.

Toen we uiteindelijk beneden waren konden we gaan zwemmen in het water bij de waterval. Doordat het zo hard stroomt zaten er geen muggen of andere dieren bij het water. Wel waren er veel vlinders te vinden en aan de rotsen naast de waterval hingen wel honderden vleermuizen.

We mochten van onze gids zo lang zwemmen en relaxen als we zelf wilden, hij zou dan op ons wachten voor de tocht terug. Ook vertelde hij dat je nu de muur/wal achter de waterval kon aanraken, omdat pas eind juli de waterval op z’n krachtigst is. Dit wilde we natuurlijk wel proberen en het is ons ook allemaal gelukt.

Het was er helemaal niet diep, maar de Ghanese hier kunnen meestal niet zwemmen, dus stond er een deel afgezet. Het was namelijk te diep om te staan, maar wij konden er makkelijk zwemmen.

Na anderhalf uur zijn we ons weer gaan aankleden en zijn we teruggelopen.

Terug in het dorpje moesten we weer met de taxi of trotro terug. Dit was nog niet zo simpel en duurde erg lang. Gelukkig werden we geholpen, maar dat is eigenlijk altijd zo, als je als blanke ergens langs de kant staat. Ze zijn hier namelijk echt super behulpzaam.

Eenmaal in de trotro gingen we terug naar Hohoe, waar de rest van onze huisgenoten al waren. We hebben daar dan ook samen pizza gegeten in een tentje van een Libanees die al lang in Ghana woont. Hij was echt super lekker en we gaan hier zeker nog een keer terug.

Na gegeten te hebben zijn we teruggegaan, want we Laura, Sophie en Anne Jet hadden nog een cadeautje voor Aloys gehaald, namelijk een klein geitje. Hij was hier super blij mee en hij ging hier samen met Stella mee fokken, want dan kunnen ze de nakomelingen verkopen of opeten. De zoon van Stella wilde hem eigenlijk meteen opeten, maar we hebben hem proberen duidelijk te maken dat je ook dieren als huisdier kan hebben en niet alleen om op te eten. Maar dat vinden ze hier allemaal heel raar.

Al met al was het nog gezellig in de avond en daarmee sluiten we deze dag af.

6 mei: Aapjes en meer

Vandaag weer een beetje op tijd op, want we wilde naar een natuurparkje met aapjes.

Toen we allemaal helemaal klaar waren zijn we naar Kpando gegaan met de taxi. Deze keer niet vanaf het station, want hij kwam langsrijden en vroeg waar we heen wilden. De man die er al inzat moest maar opschuiven en hij belande daardoor in de kofferbak. Echt super raar, maar hier moet je nergens van opkijken tijdens taxi of trotro ritten.

In Kpando aangekomen moesten we nog verder naar de plek waar we de aapjes konden zien, namelijk Tafi Atome. De taxichauffeur wilde ons daar ook wel heen brengen, dus we hoefde niet over te stappen.

Bij het apenreservaat aangekomen kregen we een gids mee en konden we bananen kopen, die we daarna aan de aapjes mochten geven. Dus dit hebben we gedaan.

Na een korte wandeling kwamen we op de plek waar de apen zaten. Er waren er echt heel veel, zowel kleintjes, grote, als moeders met baby aapjes.

De gids vertelde ons dat ze niet bijten en alleen krassen als ze ruzie gaan maken over de banaan. Dus Tanne, Laura en ik wilde het wel proberen. We kregen nog wat uitleg van de gids en toen konden we bananen geven. Het was spannend maar leuk tegelijkertijd.

Toen alle bananen op waren zijn we teruggegaan en vroeg de gids of we ook het dorpje verder op wilde bezoeken, waar ze nog op de oude manier stoffen weven. Dit vonden wij natuurlijk wel een leuk en interessant idee, dus stemde we ermee in.

We moesten daarvoor wel met de motorbike, een motor, maar dan als taxi.

Zo gingen we dus, met z’n alle bij iemand achterop de motor, maar net als bij de rest van het verkeer zitten hier niet echt regels aan. Zoals je kan zien op de foto’s.

Toen we bij het weefdorpje aankwamen kregen we een rondleiding door het dorp en door de fabriek waar ze de stoffen maken. De man was super aardig en heeft ons zelf een stukje laten weven. Dit bleek nog niet zo makkelijk te zijn als het eruit ziet.

Je hebt er namelijk best veel kracht en handigheid voor nodig, maar iedereen kon het op een gegeven moment wel een beetje. Niet zo snel natuurlijk als de mensen daar, maar we hadden iets gemaakt.

Daarna zijn we op de motorbike teruggegaan naar Kpando, waar we nog naar de houtsnijder wilde en boodschappen moesten doen. Dat bleek nog niet zo makkelijk, want de marktkraampjes zaten een heel stuk lopen van de houtsnijder vandaan. Ik vond het persoonlijk niet zo erg, maar andere vonden het vervelend.

Uiteindelijk zijn we met boodschappen en al teruggegaan naar Golokuati en hebben we daar het eten klaargemaakt. ’s Avonds hebben we niet veel meer gedaan, maar het was wel een leuke dag.

Ik ga deze blog dan ook weer afsluiten, de afgelopen 2 dagen waren leuk maar vermoeiend en ik denk dat we morgen een beetje gaan uitrusten van wat we allemaal gedaan hebben.

Tot de volgende keer!