Eindelijk in Ghana

Hier komt mijn tweede blog aan. Deze ga ik onderverdelen in aparte dagen, want anders is het niet echt overzichtelijk.

1 mei: Dag van vertrek

Zoals in mijn eerder blog beschreven zijn we vandaag vertrokken. Het was wel iets eerder als ik eerst had gezegd, namelijk om 8.30. Eenmaal op Antwerpen centraal aangekomen moesten we naar het internationale loket. Daar konden we ons treinkaartje voor de Thalys ophalen. Dit verliep allemaal goed en we waren zelf eerder als de ouders op Schiphol. Daar hebben we met z’n alle nog wat gegeten en daarna zijn wij (Tanne en ik) door de douane gegaan. Dit ging erg snel, maar we hadden wel een klein beetje vertraging bij het vertrek. We vertrokken namelijk 10 minuutjes later dan gepland.

In het vliegtuig ging de tijd redelijk snel, we hadden namelijk genoeg films om uit te kiezen. Verder kregen we een keer of 4 drinken en het eten was best lekker.

We landen om 20.00 uur plaatselijke tijd, dit is 22.00 Nederlandse tijd. Het is hier namelijk 2 uur vroeger dan in Nederland.

Nu moesten we door de douane in Ghana. Dit betekende weer wachten, want de rij was heel lang en de mensen hier werken niet heel snel. Maar goed anders moesten we toch wachten bij de bagageband. Dit moesten we uiteindelijk toch wel, want ik had mijn 2 koffers zo, maar Tanne had er maar 1. Dus dat werd wachten, gelukkig kwam de andere ook en konden we snel verder.

We werden namelijk opgehaald door Michael, een Ghanees die samenwerkt met Ghanagangers. Dit was maar goed ook, want net buiten het vliegveld werden we meteen door mensen aangesproken of we geen taxi nodig hadden. Dit was soms best vervelend.

Maar goed we hadden Michael al snel gevonden en we gingen naar een hotel in Accra (de hoofdstad). Hier zouden we de nacht door gaan brengen, want het was te laat om nog naar Golokuati te reizen.

2 mei: Eerste dag in Ghana

We moesten een beetje op tijd opstaan, want we hadden om 8.00 afgesproken om te ontbijten met Michael. We wilde nog graag douche ’s ochtends, maar dit bleek moeilijk te gaan, want de douche deed het niet en we hadden maar heel weinig water. Dus hebben we ons gewassen met een emmertje water. Daarna zijn we gaan ontbijten en op weg gegaan naar de mall.

In de mall konden we onze euro’s wisselen naar Ghanese cedi’s. (1 euro is ongeveer 4,5 Ghanese cedi) Daarna gingen we naar een telefoonwinkel waar we een Ghanees simkaartje met internet hebben aangeschaft, ook hebben we een internetstick voor de laptop gekocht, zodat we altijd internet zouden hebben.

Tenslotte nog even naar de supermarkt voor wat te eten, huishoudelijke spullen, maar vooral voor water voor onderweg. We zouden namelijk ongeveer 4 uur gaan doen over de reis naar Golokuati.

Onderweg naar Golokuati hebben we van alles gezien en meegemaakt. Wat me echter het meest is opgevallen is dat er een redelijk verschil bestaat tussen arm en rijk en dat iedereen zijn/haar best doet om iets te verdienen, door spulletjes of eten te verkopen.

Verder zijn we op onze weg langs een natuurpark gereden, daar leven voornamelijk veel vogels en apen. We hebben dan ook een heel aantal apen gezien, ze zaten namelijk ook gewoon naast de weg en zijn totaal niet bang voor auto’s.

4 Uur later kwamen we eindelijk aan in Golokuati. We werden opgevangen door Stella en haar kinderen/kleinkinderen. Stella heeft ons een beetje rondgeleid in het huisje waar we de komende 10 weken gaan wonen.

We zitten samen met 3 andere studenten, maar deze waren op een uitstapje en hadden pech onderweg, dus die zouden pas de volgende dag komen. Wel hebben we de andere 8 studenten uit Nijmegen ontmoet. Zij zitten in een huisje achter dat van ons. Ook hebben we Aloys ontmoet, die is vanuit Ghanagangers hier om studenten te begeleiden. Maar hij gaat volgende week terug naar Nederland en dan worden we begeleid door Stella en Mr. Setu.

Na onze korte rondleiding werden we nog uitgenodigd om bij Aloys te gaan eten, omdat er niks in huis was. Dus gingen we naar zijn huis. Daar hebben we ook Wies ontmoet, deze vrouw is 82 en heeft zich altijd ingezet voor Ghana. We hebben even met haar gesproken en ze vertelden een indrukwekkend verhaal, over wat ze allemaal had gedaan en meegemaakt.

Aloys is ondertussen eten voor ons gaan halen in het dorp. Hij had kip met rijst meegebracht en helemaal netjes opgemaakt voor ons. Als toetje kregen we ananas (die trouwens heel veel lekkerder zijn dan in Nederland).

Toen we klaar waren met eten zijn we terug gegaan naar ons huisje, waar we ons een beetje gesetteld hebben en lekker zijn gaan slapen, want het was nogal een vermoeiende dag.

Dit was het verhaal van de eerste twee dagen. Onder foto's en video's kun je een beetje zien hoe het er hier allemaal uitziet.

De rest van de verhalen komt binnenkort, maar ik kan niet alles in één keer op de blog zetten, want dan wordt het veel te lang.

Daarom zeg ik voor nu, dankjewel voor het lezen en tot snel!